ഭൂമിയുടെ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന രഹസ്യങ്ങൾ: അപൂർവ മൃഗങ്ങളും അവയുടെ കണ്ടുപിടുത്തവും

Interesting Facts

ഓരോ വർഷവും 15,000-ത്തിലധികം പുതിയ ജീവിവർഗ്ഗങ്ങളെയാണ് ശാസ്ത്രലോകം കണ്ടെത്തുന്നത്, അവയിൽ പലതും വളരെ വേഗത്തിൽ വംശനാശഭീഷണി നേരിടുന്നു.
ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും അപൂർവമായ സസ്തനികളിൽ ഒന്നാണ് മെക്സിക്കൻ ഉൾക്കടലിൽ കാണപ്പെടുന്ന ‘വക്വിറ്റ’ (Vaquita). ഇവയുടെ എണ്ണം 10-ൽ താഴെയാണ്.
വിയറ്റ്നാമിലെ അന്നാമൈറ്റ് മലനിരകളിൽ 1992-ൽ കണ്ടെത്തിയ ‘സൗള’ (Saola) എന്ന ജീവിവർഗ്ഗത്തെ ഏഷ്യൻ യൂണികോൺ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്, കാരണം അവയെ കാണുന്നത് അതീവ വിരളമാണ്.
വംശനാശം സംഭവിച്ചുവെന്ന് കരുതിയ ജീവികൾ വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന പ്രതിഭാസത്തെ ‘ലാസറസ് ടാക്സൺ’ (Lazarus Taxon) എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഉദാഹരണം: സീലാകാന്ത് (Coelacanth).
നൂതന സാങ്കേതികവിദ്യകളായ ഇ-ഡിഎൻഎ (eDNA) ഉപയോഗിച്ചാണ് നിലവിൽ പല അപൂർവ ജലജീവികളെയും കണ്ടെത്തുന്നത്.

അപൂർവ ജീവികളെ കണ്ടെത്തുന്ന രീതികൾ

രീതി	പ്രത്യേകതകൾ / വെല്ലുവിളികൾ
ക്യാമറ ട്രാപ്പുകൾ (Camera Traps)	മനുഷ്യസാന്നിധ്യം ഇല്ലാതെ നിരീക്ഷണം സാധ്യമാക്കുന്നു. എന്നാൽ, വിദൂര പ്രദേശങ്ങളിൽ സ്ഥാപിക്കുന്നത് ചെലവേറിയതാണ്.
പരിസ്ഥിതി ഡിഎൻഎ (eDNA)	ജലത്തിലോ മണ്ണിലോ ഉള്ള ജീവികളുടെ ഡിഎൻഎ അവശിഷ്ടങ്ങൾ പഠിച്ച് സാന്നിധ്യം തിരിച്ചറിയുന്നു. വളരെ കൃത്യതയുള്ളത്.
പ്രാദേശിക അറിവ്	പുതിയ ജീവികളെക്കുറിച്ചുള്ള ആദ്യ സൂചനകൾ നൽകുന്നു. ശാസ്ത്രീയ സ്ഥിരീകരണം ആവശ്യമാണ്.

ഭൂമിയിലെ ജൈവവൈവിധ്യം അളവറ്റതാണ്. എന്നാൽ, ഈ വൈവിധ്യത്തിന്റെ ഒരു ചെറിയ ഭാഗം മാത്രമാണ് മനുഷ്യന് പൂർണ്ണമായി അറിയാവുന്നത്. നമ്മുടെ ഗ്രഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും വിദൂരമായ കോണുകളിലും ആഴക്കടലുകളിലും വൻകരകളിലെ നിഗൂഢ വനങ്ങളിലുമായി ആയിരക്കണക്കിന് അപൂർവ ജീവിവർഗ്ഗങ്ങൾ ഇന്നും മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഈ ജീവികളെ എങ്ങനെയാണ് ശാസ്ത്രലോകം കണ്ടെത്തിയത്, എന്തുകൊണ്ടാണ് അവ ഇത്രയധികം അപൂർവമായത്, അവയുടെ സംരക്ഷണം എന്തുകൊണ്ട് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്?

അപൂർവതയുടെ നിർവചനം

ഒരു ജീവിവർഗ്ഗം അപൂർവമാകുന്നത് പല കാരണങ്ങൾകൊണ്ടാകാം. ഒന്നുകിൽ അവയുടെ സ്വാഭാവിക ആവാസവ്യവസ്ഥ വളരെ പരിമിതമായിരിക്കും (ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു പ്രത്യേക ദ്വീപിൽ മാത്രം കാണപ്പെടുന്നത്), അല്ലെങ്കിൽ അവയുടെ എണ്ണം മൊത്തത്തിൽ വളരെ കുറവായിരിക്കും (വംശനാശഭീഷണി നേരിടുന്നത്). ചരിത്രപരമായി, അപൂർവ ജീവികളെ കണ്ടെത്തുന്നത് പലപ്പോഴും ആകസ്മികമായിരുന്നു. എന്നാൽ ഇന്ന്, സുവോളജിസ്റ്റുകളും ബയോളജിസ്റ്റുകളും കൃത്യമായ ശാസ്ത്രീയ മാർഗ്ഗങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചാണ് ഈ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ജീവികളെ ലോകത്തിനു മുന്നിൽ കൊണ്ടുവരുന്നത്.

1. പ്രാദേശിക അറിവും പര്യവേഷണങ്ങളും

പല അപൂർവ മൃഗങ്ങളെയും ശാസ്ത്രലോകം തിരിച്ചറിയുന്നതിനുമുമ്പ് തന്നെ പ്രാദേശിക ഗോത്രവർഗ്ഗക്കാർക്ക് അവയെക്കുറിച്ച് വ്യക്തമായ ധാരണയുണ്ടായിരുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ‘ഏഷ്യൻ യൂണികോൺ’ എന്നറിയപ്പെടുന്ന സൗളയെ (Saola) വിയറ്റ്നാമിലെയും ലാവോസിലെയും മലയോര പ്രദേശങ്ങളിൽ ജീവിക്കുന്നവർക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. 1992-ൽ ശാസ്ത്രജ്ഞർ പ്രാദേശിക വേട്ടക്കാർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന കൊമ്പുകൾ കണ്ടെത്തിയതിലൂടെയാണ് ഈ ജീവിവർഗ്ഗം ശാസ്ത്രീയമായി രേഖപ്പെടുത്തപ്പെടുന്നത്. ഇതുപോലെ, ആഫ്രിക്കയിലെ ഓകാപ്പി (Okapi) എന്ന ജീവിയെ കണ്ടെത്തുന്നതിലും പ്രാദേശിക അറിവുകൾ നിർണായക പങ്കുവഹിച്ചു.

2. സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ വിപ്ലവം: ക്യാമറ ട്രാപ്പുകളും eDNA-യും

അപൂർവവും ലജ്ജാശീലരുമായ ജീവികളെ കണ്ടെത്താൻ ഇന്ന് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന മാർഗ്ഗമാണ് ഓട്ടോമേറ്റഡ് ക്യാമറ ട്രാപ്പുകൾ. മനുഷ്യസാന്നിധ്യമില്ലാത്ത വിദൂര വനങ്ങളിൽ സ്ഥാപിക്കുന്ന ഈ ക്യാമറകൾ ചലനം തിരിച്ചറിഞ്ഞ് സ്വയം ചിത്രമെടുക്കുന്നു. ഇങ്ങനെയാണ് പല പുതിയ പൂച്ചവർഗ്ഗങ്ങളെയും മറ്റ് നിഗൂഢ സസ്തനികളെയും കണ്ടെത്തിയത്.

ജലജീവികളെ കണ്ടെത്താനുള്ള ഏറ്റവും വലിയ മുന്നേറ്റമാണ് പരിസ്ഥിതി ഡിഎൻഎ (environmental DNA അഥവാ eDNA). ഒരു ജീവി വെള്ളത്തിലൂടെ നീങ്ങുമ്പോൾ, അതിന്റെ തൊലിയുടെയും വിസർജ്ജ്യത്തിന്റെയും രൂപത്തിൽ ഡിഎൻഎ അവശിഷ്ടങ്ങൾ ജലത്തിൽ അവശേഷിപ്പിക്കും. ഈ ജലം ശേഖരിച്ച് വിശകലനം ചെയ്യുമ്പോൾ, ആ ജീവിയുടെ സാന്നിധ്യം കൃത്യമായി തിരിച്ചറിയാൻ സാധിക്കുന്നു. വക്വിറ്റ പോലുള്ള അതീവ അപൂർവമായ സമുദ്ര സസ്തനികളെ നിരീക്ഷിക്കുന്നതിൽ eDNA നിർണായക പങ്ക് വഹിക്കുന്നു.

3. ലാസറസ് ടാക്സൺ: തിരിച്ചെത്തിയവർ

വംശനാശം സംഭവിച്ചുവെന്ന് ശാസ്ത്രലോകം വിധിയെഴുതിയ ചില ജീവിവർഗ്ഗങ്ങൾ വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം വീണ്ടും പ്രത്യക്ഷപ്പെടാറുണ്ട്. ഈ പ്രതിഭാസത്തെയാണ് ‘ലാസറസ് ടാക്സൺ’ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഇതിന് ഏറ്റവും വലിയ ഉദാഹരണമാണ് സീലാകാന്ത് (Coelacanth) എന്ന മത്സ്യം. ദിനോസറുകളുടെ കാലഘട്ടം മുതൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഇവയ്ക്ക് വംശനാശം സംഭവിച്ചുവെന്ന് കരുതിയെങ്കിലും, 1938-ൽ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയുടെ തീരത്ത് ഇവയെ വീണ്ടും കണ്ടെത്തി. ഇത്തരം കണ്ടെത്തലുകൾ ഭൂമിയിലെ ജീവന്റെ അതിജീവന ശേഷിയുടെ ആഴം വെളിവാക്കുന്നു.

4. അപൂർവതയും സംരക്ഷണ വെല്ലുവിളികളും

ഒരു ജീവിവർഗ്ഗം അപൂർവമാകുമ്പോൾ, അവയുടെ സംരക്ഷണം കൂടുതൽ വെല്ലുവിളി നിറഞ്ഞതാകുന്നു. ആവാസവ്യവസ്ഥയുടെ നാശം, കാലാവസ്ഥാ മാറ്റം, വേട്ടയാടൽ എന്നിവയാണ് അപൂർവ ജീവികൾ നേരിടുന്ന പ്രധാന ഭീഷണികൾ. വക്വിറ്റയെപ്പോലെ എണ്ണം തീരെ കുറഞ്ഞ ജീവികളെ സംരക്ഷിക്കാൻ, അവയുടെ സ്വാഭാവിക ചുറ്റുപാടുകൾ സംരക്ഷിക്കുകയും മനുഷ്യ ഇടപെടലുകൾ കുറയ്ക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. ഓരോ അപൂർവ മൃഗവും ഭൂമിയുടെ ജനിതക ലൈബ്രറിയിലെ അമൂല്യമായ ഒരു പുസ്തകമാണ്. ഈ പുസ്തകങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള പരിശ്രമങ്ങളാണ് ഇന്ന് ലോകമെമ്പാടും നടക്കുന്നത്.

Timeline of Key Events

അപൂർവ ജീവിവർഗ്ഗങ്ങളുടെ കണ്ടുപിടുത്തത്തിലെ നാഴികക്കല്ലുകൾ

1902: ഓകാപ്പി (Okapi)
ആഫ്രിക്കയിലെ കോംഗോ മഴക്കാടുകളിൽ, പ്രാദേശിക അറിവുകളുടെ സഹായത്തോടെ ശാസ്ത്രലോകം ഈ ‘ആഫ്രിക്കൻ യൂണികോണിനെ’ കണ്ടെത്തി.
1938: സീലാകാന്ത് (Coelacanth)
വംശനാശം സംഭവിച്ചുവെന്ന് കരുതിയ ഈ മത്സ്യത്തെ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയുടെ തീരത്ത് വീണ്ടും കണ്ടെത്തി, ഇത് ‘ലാസറസ് ടാക്സൺ’ പ്രതിഭാസത്തിന് ഉദാഹരണമായി.
1992: സൗള (Saola)
വിയറ്റ്നാമിലെ വിദൂര വനങ്ങളിൽ കണ്ടെത്തിയ ഈ അപൂർവ കന്നുകാലി വർഗ്ഗത്തെ ലോകം തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
2007: ക്യാമറ ട്രാപ്പ് വിപ്ലവം
വിദൂര നിരീക്ഷണത്തിനായി ക്യാമറ ട്രാപ്പുകൾ വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി, ഇത് പല പുതിയ ജീവികളെയും രഹസ്യമായി നിരീക്ഷിക്കാൻ സഹായിച്ചു.
2010-കൾ: eDNA യുടെ പ്രാധാന്യം
പരിസ്ഥിതി ഡിഎൻഎ സാങ്കേതികവിദ്യ ജലജീവികളെയും സൂക്ഷ്മജീവികളെയും കണ്ടെത്താനുള്ള പ്രധാന മാർഗ്ഗമായി മാറി.

Test Your Knowledge (Quiz)

Answer these questions based on the post above:

അപൂർവ ജീവികളെക്കുറിച്ചുള്ള ക്വിസ്

1. വംശനാശം സംഭവിച്ചുവെന്ന് കരുതിയ ജീവികൾ വീണ്ടും പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന പ്രതിഭാസത്തിന്റെ പേരെന്താണ്?

A) ബയോളജിക്കൽ റിവൈവൽ
B) ലാസറസ് ടാക്സൺ
C) ക്രിപ്‌റ്റോസുവോളജി

2. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും അപൂർവമായ സസ്തനികളിൽ ഒന്നായ ‘വക്വിറ്റ’ (Vaquita) എവിടെയാണ് കാണപ്പെടുന്നത്?

A) ആമസോൺ നദി
B) ഓസ്‌ട്രേലിയൻ തീരം
C) മെക്സിക്കൻ ഉൾക്കടൽ

3. അപൂർവ ജലജീവികളെ കണ്ടെത്തുന്നതിന് ഇന്ന് വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കുന്ന നൂതന സാങ്കേതികവിദ്യ ഏതാണ്?

A) റേഡിയോ കോളറിംഗ്
B) പരിസ്ഥിതി ഡിഎൻഎ (eDNA)
C) ജിയോസ്പേഷ്യൽ മാപ്പിംഗ്